Tag Archives: extras
για την κρίση και το χρήμα
του Θοδωρή Φλεβάρη Πηγαίνεις να ξεκουραστείς και να αποβλακωθείς μπροστά από την τηλεόραση και βγαίνεις πιο αγχωμένος από ποτέ. Σε βομβαρδίζουν με ειδήσεις περί φτώχειας, ανέχειας και λιμοκτονίας. «Η Ελλάδα δεν φαίνεται να ανακάμπτει, επιβολή περαιτέρω μέτρων λιτότητας διατάζουν οι … Continue reading
Σαν πόνος…
της Νένης Μήλιου Ο πόνος έρχεται σε όλες τις μορφές. Μικρές σουβλιές, λίγη οδύνη, τυχαίος πόνος, φυσιολογικοί πόνοι που βιώνουμε καθημερινά. Έπειτα είναι το είδος του πόνου που δε μπορείς να αγνοήσεις. Μια βαθμίδα πόνου, τόσο υψηλή, που μπλοκάρει οτιδήποτε … Continue reading
Ο κόσμος σου κι ο κόσμος μου
του Θοδωρή Φλεβάρη Σύμφωνα με τους νόμους που έχουμε παγκοσμίως η ιδιοκτησία θεωρείται δικαίωμα κάθε ανθρώπου. Το δικαίωμα να του ανήκει κάτι, να έχει κάτι να αποκαλεί δικό του. Πέρα όμως από την νομοθεσία που το θεσπίζει όλο αυτό, οι … Continue reading
Προσόν ή μειονέκτημα να είσαι Έλληνας σήμερα;
της Ιφιγένειας Παπούλη Τα καλοκαίρια βλέπω σχεδόν κάθε φορά τον Αύγουστο παλιούς μας φίλους που έχουν πια μετακομίσει στο Βέλγιο. «Η Ελλάδα μας», εγώ, «η Ελλαδίτσα μας», εκείνοι… Το καλοκαίρι φεύγει, κι έρχεται το φθινόπωρο και μετά ακολουθεί ο χειμώνας. … Continue reading
Ανάμεσα στις σελίδες των βιβλίων μου
της Αναστασίας Τολμαΐδου Πάει το καλοκαιράκι… μπήκαμε για τα καλά στο φθινόπωρο. Μέσα του Οκτώβρη πια, στην τελική ευθεία για τον χειμώνα. Οι υποχρεώσεις, όλο και αυξάνονται όσο πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Περισσότερες έγνοιες, σκοτούρες, η ρουτίνα επανέρχεται. Πού καιρός για … Continue reading
για την La Traviata του Giuseppe Verdi
του Κωνσταντίνου Τσακιλιώτη Το σαββατοκύριακο που μας πέρασε έλαβε χώρα ένα σπάνιο, εξ ου και σημαντικό για τα πολιτιστικά δρώμενα της φτωχής μας κωμόπολης, γεγονός: Το Μέγαρο Μουσικής Θες/νίκης παρουσίασε σε παραγωγή του, την όπερα La Traviata του Giuseppe Verdi. Για … Continue reading
για το Mistero Buffo του Ντάριο Φο
της Νίκης Κωνσταντίνου Σγουρού Έχετε νιώσει ποτέ εκείνη τη μελαγχολία μετά από μια πολύ καλή παράσταση; Εκείνο το συναίσθημα, εκείνη την ανάγκη να μοιραστείτε το υπέροχο εκείνο που συνέβη με τον υπόλοιπο κόσμο; Και το κακό είναι πως ποτέ δεν … Continue reading
Πότε θα πούμε αντίο;
της Γιωργιάνας Φαρμάκη Όταν αρχίζω να δένομαι με έναν άνθρωπο, κάποιες φορές σκέφτομαι πότε θα τον αποχωριστώ. Δεν ξέρω γιατί κάνω αυτή την, μάλλον, αστεία σκέψη, σκέψη που πολλοί θα ερμήνευαν ως ανασφάλεια αλλά στην πραγματικότητα είναι μια περίεργη περιέργεια. … Continue reading
Καλοκαίρι, πού πας;
της Γιωργιάνας Φαρμάκη Δεν θέλω να φανώ αχάριστη. Φέτος το καλοκαίρι δεν έκατσα σχεδόν καθόλου σπίτι. Με είχε πιάσει μια από αυτές τις κρίσεις που πιάνει όλα τα παιδιά άνω των 16, που θέλουν να φύγουν και να μην ξαναγυρίσουν … Continue reading
καλοκαίρι αλ πέστο…
της Νένης Μήλιου Στην καλοκαιρινή ραστώνη, βαθιά χωμένοι σε μια ευτυχία με μόνο προορισμό τον ανιαρό Σεπτέμβρη, νιώθουμε όλοι έτοιμοι και περιέργως ικανοί να αυτοσχεδιάσουμε στο κάθε φορά «επί τόπου», είτε αυτό είναι πιθανές αντιδράσεις και συμπεριφορές, είτε είναι εμπνευσμένες … Continue reading
σπείρα 